άκαρπος

See also: ἄκαρπος

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἄκαρπος (ákarpos). By surface analysis, ά- (á-, “un-”, privative a-) +‎ (καρπός) καρπ- ((karpós) karp-, “fruit”) + -ος.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈa.kaɾ.pos/
• Hyphenation: ά‧καρ‧πος

Adjective

άκαρπος • (ákarpos) m (feminine άκαρπη, neuter άκαρπο)

1. barren, unfruitful, fruitless, infertile
2. (figuratively) fruitless, unsuccessful

Declension

Declension of άκαρπος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	άκαρπος •	άκαρπη •	άκαρπο •	άκαρποι •	άκαρπες •	άκαρπα •
genitive	άκαρπου •	άκαρπης •	άκαρπου •	άκαρπων •	άκαρπων •	άκαρπων •
accusative	άκαρπο •	άκαρπη •	άκαρπο •	άκαρπους •	άκαρπες •	άκαρπα •
vocative	άκαρπε •	άκαρπη •	άκαρπο •	άκαρποι •	άκαρπες •	άκαρπα •

Related terms

• see: ακαρπία f (akarpía, “fruitlessness, barrenness”)