άκων

See also: ἄκων

Greek

Etymology

The Ancient Greek ἄκων.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈakon/
• Hyphenation: ά‧κων

Adjective

άκων • (ákon) m (feminine άκουσα, neuter άκον)

1. (formal, learned) unwilling, unintentional

Declension

Declension of άκων

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	άκων •	άκουσα •	άκον •	άκοντες •	άκουσες •	άκοντα •
genitive	άκοντος •	άκουσας • / ακούσης •	άκοντος •	ακόντων •	ακουσών •	ακόντων •
accusative	άκοντα •	άκουσα •	άκον •	άκοντες •	άκουσες •	άκοντα •
vocative	άκων •	άκουσα •	άκον •	άκοντες •	άκουσες •	άκοντα •

Synonyms

• αθέλητος (athélitos)
• άθελος (áthelos)

Antonyms

• εκών (ekón)

Derived terms

• εκών άκων (ekón ákon, “volens nolens”), ἑκών ἄκων (polytonic script)