αθέλητος

Greek

Adjective

αθέλητος • (athélitos) m (feminine αθέλητη, neuter αθέλητο)

1. unintentional, unwilling, inadvertent

Declension

Declension of αθέλητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αθέλητος •	αθέλητη •	αθέλητο •	αθέλητοι •	αθέλητες •	αθέλητα •
genitive	αθέλητου •	αθέλητης •	αθέλητου •	αθέλητων •	αθέλητων •	αθέλητων •
accusative	αθέλητο •	αθέλητη •	αθέλητο •	αθέλητους •	αθέλητες •	αθέλητα •
vocative	αθέλητε •	αθέλητη •	αθέλητο •	αθέλητοι •	αθέλητες •	αθέλητα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αθέλητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αθέλητος, etc.)

Synonyms

• άθελος (áthelos)
• άκων (ákon)

Related terms

• άθελα (áthela, “unwillingly”)