έγγαμος

Greek

Etymology

εν- (en-, “in”) +‎ γάμος (gámos, “marriage”)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈeŋ.ɣa.mos/
• Hyphenation: έγ‧γα‧μος

Adjective

έγγαμος • (éngamos) m (feminine έγγαμος or έγγαμη, neuter έγγαμο)

1. married

Declension

Declension of έγγαμος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	έγγαμος •	έγγαμος • / έγγαμη •	έγγαμο •	έγγαμοι •	έγγαμοι • / έγγαμες •	έγγαμα •
genitive	έγγαμου •	έγγαμου • / έγγαμης •	έγγαμου •	έγγαμων •	έγγαμων •	έγγαμων •
accusative	έγγαμο •	έγγαμο • / έγγαμη •	έγγαμο •	έγγαμους •	έγγαμους • / έγγαμες •	έγγαμα •
vocative	έγγαμε •	έγγαμε • / έγγαμη •	έγγαμο •	έγγαμοι •	έγγαμοι • / έγγαμες •	έγγαμα •

Synonyms

• νυμφευμένος (nymfevménos)
• παντρεμένος (pantreménos)

Antonyms

• άγαμος (ágamos, “unmarried, celibate”)