αβοήθητος

Greek

Adjective

αβοήθητος • (avoḯthitos) m (feminine αβοήθητη, neuter αβοήθητο)

1. helpless
2. unaided, unhelped, unassisted

Declension

Declension of αβοήθητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αβοήθητος •	αβοήθητη •	αβοήθητο •	αβοήθητοι •	αβοήθητες •	αβοήθητα •
genitive	αβοήθητου •	αβοήθητης •	αβοήθητου •	αβοήθητων •	αβοήθητων •	αβοήθητων •
accusative	αβοήθητο •	αβοήθητη •	αβοήθητο •	αβοήθητους •	αβοήθητες •	αβοήθητα •
vocative	αβοήθητε •	αβοήθητη •	αβοήθητο •	αβοήθητοι •	αβοήθητες •	αβοήθητα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αβοήθητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αβοήθητος, etc.)

Related terms

• αβοήθητα (avoḯthita, “helplessly”)