αδίσταχτος

Greek

Adjective

αδίσταχτος • (adístachtos) m (feminine αδίσταχτη, neuter αδίσταχτο)

1. Alternative form of αδίστακτος (adístaktos)

Declension

Declension of αδίσταχτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδίσταχτος •	αδίσταχτη •	αδίσταχτο •	αδίσταχτοι •	αδίσταχτες •	αδίσταχτα •
genitive	αδίσταχτου •	αδίσταχτης •	αδίσταχτου •	αδίσταχτων •	αδίσταχτων •	αδίσταχτων •
accusative	αδίσταχτο •	αδίσταχτη •	αδίσταχτο •	αδίσταχτους •	αδίσταχτες •	αδίσταχτα •
vocative	αδίσταχτε •	αδίσταχτη •	αδίσταχτο •	αδίσταχτοι •	αδίσταχτες •	αδίσταχτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδίσταχτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδίσταχτος, etc.)