αδερφωμένος
Greek edit
Etymology edit
Perfect participle of αδερφώνομαι (aderfónomai), passive voice of αδερφώνω (“fraternise”), variant of αδελφώνω (adelfóno).
Pronunciation edit
Participle edit
αδερφωμένος • (aderfoménos) m (feminine αδερφωμένη, neuter αδερφωμένο)
- a less formal variant of αδελφωμένος (adelfoménos)
Declension edit
Declension of αδερφωμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδελφωμένος • | αδελφωμένη • | αδελφωμένο • | αδελφωμένοι • | αδελφωμένες • | αδελφωμένα • |
| genitive | αδελφωμένου • | αδελφωμένης • | αδελφωμένου • | αδελφωμένων • | αδελφωμένων • | αδελφωμένων • |
| accusative | αδελφωμένο • | αδελφωμένη • | αδελφωμένο • | αδελφωμένους • | αδελφωμένες • | αδελφωμένα • |
| vocative | αδελφωμένε • | αδελφωμένη • | αδελφωμένο • | αδελφωμένοι • | αδελφωμένες • | αδελφωμένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδερφωμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδερφωμένος, etc.) | |||||