αδικημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of αδικούμαι (adikoúmai), passive voice of αδικώ (adikó, “I wrong -someone-”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ði.ciˈme.nos/
• Hyphenation: α‧δι‧κη‧μέ‧νος

Participle

αδικημένος • (adikiménos) m (feminine αδικημένη, neuter αδικημένο)

1. wronged, offended against

Declension

Declension of αδικημένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδικημένος •	αδικημένη •	αδικημένο •	αδικημένοι •	αδικημένες •	αδικημένα •
genitive	αδικημένου •	αδικημένης •	αδικημένου •	αδικημένων •	αδικημένων •	αδικημένων •
accusative	αδικημένο •	αδικημένη •	αδικημένο •	αδικημένους •	αδικημένες •	αδικημένα •
vocative	αδικημένε •	αδικημένη •	αδικημένο •	αδικημένοι •	αδικημένες •	αδικημένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδικημένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδικημένος, etc.)

Related terms

• see: αδικώ (adikó, “to wrong”)