αδυνατισμένος

Greek

Etymology

Perfect passive participle of αδυνατίζω (adynatízo), a verb with no passive forms.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ði.na.tiˈzme.nos/
• Hyphenation: α‧δυ‧να‧τι‧σμέ‧νος

Participle

αδυνατισμένος • (adynatisménos) m (feminine αδυνατισμένη, neuter αδυνατισμένο)

1. emaciated, gaunt, weakened

   also see αποστεωμένος (aposteoménos), αποσκελετωμένος (aposkeletoménos), κάτισχνος (kátischnos)

Declension

Declension of αδυνατισμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδυνατισμένος •	αδυνατισμένη •	αδυνατισμένο •	αδυνατισμένοι •	αδυνατισμένες •	αδυνατισμένα •
genitive	αδυνατισμένου •	αδυνατισμένης •	αδυνατισμένου •	αδυνατισμένων •	αδυνατισμένων •	αδυνατισμένων •
accusative	αδυνατισμένο •	αδυνατισμένη •	αδυνατισμένο •	αδυνατισμένους •	αδυνατισμένες •	αδυνατισμένα •
vocative	αδυνατισμένε •	αδυνατισμένη •	αδυνατισμένο •	αδυνατισμένοι •	αδυνατισμένες •	αδυνατισμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδυνατισμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδυνατισμένος, etc.)

Related terms

• see: αδύνατος (adýnatos, “thin”)