ακουστός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀκουστός (akoustós), equivalent to ακούω (akoúo, “to hear”) +‎ -τος (-tos).

Pronunciation

• IPA^(key): /akuˈstos/
• Hyphenation: α‧κου‧στός

Adjective

ακουστός • (akoustós) m (feminine ακουστή, neuter ακουστό)

1. known, renowned, famous
2. audible, hearable

Declension

Declension of ακουστός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακουστός •	ακουστή •	ακουστό •	ακουστοί •	ακουστές •	ακουστά •
genitive	ακουστού •	ακουστής •	ακουστού •	ακουστών •	ακουστών •	ακουστών •
accusative	ακουστό •	ακουστή •	ακουστό •	ακουστούς •	ακουστές •	ακουστά •
vocative	ακουστέ •	ακουστή •	ακουστό •	ακουστοί •	ακουστές •	ακουστά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακουστός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακουστός, etc.)

Synonyms

• (known, renowned): ξακουστός (xakoustós)
• (known, renowned): ξακουσμένος (xakousménos)
• (known, renowned): φημισμένος (fimisménos)
• (known, renowned): πασίγνωστος (pasígnostos)
• (known, renowned): ονομαστός (onomastós)
• (known, renowned): περίφημος (perífimos)

Derived terms

• έχω ακουστά (écho akoustá, “to have heard of, to know of”)

Related terms

• ακουστά (akoustá, “on hearsay”)