ακρατής

Greek

Adjective

ακρατής • (akratís) m (feminine ακρατής, neuter ακρατές)

1. intemperate (lacking self-restraint)
2. (medicine) incontinent (urinary or faecal)

Declension

Declension of ακρατής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακρατής •	ακρατής •	ακρατές •	ακρατείς •	ακρατείς •	ακρατή •
genitive	ακρατούς • / ακρατή •	ακρατούς •	ακρατούς •	ακρατών •	ακρατών •	ακρατών •
accusative	ακρατή •	ακρατή •	ακρατές •	ακρατείς •	ακρατείς •	ακρατή •
vocative	ακρατή • / ακρατής •	ακρατής •	ακρατές •	ακρατείς •	ακρατείς •	ακρατή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακρατής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακρατής, etc.)

Related terms

• ακράτεια (akráteia, “incontinence; intemperance”)
• ακράτητος (akrátitos, “unrestrained, impetuous”)