αμύητος

Greek

Adjective

αμύητος • (amýitos) m (feminine αμύητη, neuter αμύητο)

1. uninitiated
2. (by extension) ignorant
3. (as a noun) layperson

Declension

Declension of αμύητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αμύητος •	αμύητη •	αμύητο •	αμύητοι •	αμύητες •	αμύητα •
genitive	αμύητου •	αμύητης •	αμύητου •	αμύητων •	αμύητων •	αμύητων •
accusative	αμύητο •	αμύητη •	αμύητο •	αμύητους •	αμύητες •	αμύητα •
vocative	αμύητε •	αμύητη •	αμύητο •	αμύητοι •	αμύητες •	αμύητα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αμύητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αμύητος, etc.)

Derived terms

• αμύητοι m pl (amýitoi, “laity”)