ανάμικτος

Greek

Adjective

ανάμικτος • (anámiktos) m (feminine ανάμικτη, neuter ανάμικτο)

1. Alternative form of ανάμεικτος (anámeiktos)

Declension

Declension of ανάμικτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανάμικτος •	ανάμικτη •	ανάμικτο •	ανάμικτοι •	ανάμικτες •	ανάμικτα •
genitive	ανάμικτου •	ανάμικτης •	ανάμικτου •	ανάμικτων •	ανάμικτων •	ανάμικτων •
accusative	ανάμικτο •	ανάμικτη •	ανάμικτο •	ανάμικτους •	ανάμικτες •	ανάμικτα •
vocative	ανάμικτε •	ανάμικτη •	ανάμικτο •	ανάμικτοι •	ανάμικτες •	ανάμικτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανάμικτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανάμικτος, etc.)