ανάσκητος

Greek

Adjective

ανάσκητος • (anáskitos) m (feminine ανάσκητη, neuter ανάσκητο)

1. untrained

Declension

Declension of ανάσκητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανάσκητος •	ανάσκητη •	ανάσκητο •	ανάσκητοι •	ανάσκητες •	ανάσκητα •
genitive	ανάσκητου •	ανάσκητης •	ανάσκητου •	ανάσκητων •	ανάσκητων •	ανάσκητων •
accusative	ανάσκητο •	ανάσκητη •	ανάσκητο •	ανάσκητους •	ανάσκητες •	ανάσκητα •
vocative	ανάσκητε •	ανάσκητη •	ανάσκητο •	ανάσκητοι •	ανάσκητες •	ανάσκητα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανάσκητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανάσκητος, etc.)

Related terms

• see: ασκώ (askó, “to train, to practice”)