ανέγκλητος

Greek

Adjective

ανέγκλητος • (anégklitos) m (feminine ανέγκλητη, neuter ανέγκλητο)

1. (law) unindictable

   Synonym: άμεμπτος (ámemptos)

   Antonym: αξιόποινος (axiópoinos)

Declension

Declension of ανέγκλητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανέγκλητος •	ανέγκλητη •	ανέγκλητο •	ανέγκλητοι •	ανέγκλητες •	ανέγκλητα •
genitive	ανέγκλητου •	ανέγκλητης •	ανέγκλητου •	ανέγκλητων •	ανέγκλητων •	ανέγκλητων •
accusative	ανέγκλητο •	ανέγκλητη •	ανέγκλητο •	ανέγκλητους •	ανέγκλητες •	ανέγκλητα •
vocative	ανέγκλητε •	ανέγκλητη •	ανέγκλητο •	ανέγκλητοι •	ανέγκλητες •	ανέγκλητα •