ανίερος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνίερος (aníeros), from ἱερός (hierós, “godly, supernatural”).

Adjective

ανίερος • (aníeros) m (feminine ανίερη, neuter ανίερο)

1. profane, sacrilegious
2. ungodly, impious
3. unhallowed, unholy

Declension

Declension of ανίερος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανίερος •	ανίερη •	ανίερο •	ανίεροι •	ανίερες •	ανίερα •
genitive	ανίερου •	ανίερης •	ανίερου •	ανίερων •	ανίερων •	ανίερων •
accusative	ανίερο •	ανίερη •	ανίερο •	ανίερους •	ανίερες •	ανίερα •
vocative	ανίερε •	ανίερη •	ανίερο •	ανίεροι •	ανίερες •	ανίερα •