ανακατασκευή

Greek

Etymology

From ανα- (ana-) +‎ κατασκευή f (kataskeví).

Noun

ανακατασκευή • (anakataskeví) f (plural ανακατασκευές)

1. reconstruction, rebuilding

Declension

Declension of ανακατασκευή

	singular	plural
nominative	ανακατασκευή •	ανακατασκευές •
genitive	ανακατασκευής •	ανακατασκευών •
accusative	ανακατασκευή •	ανακατασκευές •
vocative	ανακατασκευή •	ανακατασκευές •

Related terms

• ανακατασκευάζω (anakataskevázo, “to reconstruct”)