αναντίλεκτος

Greek

Adjective

αναντίλεκτος • (anantílektos) m (feminine αναντίλεκτη, neuter αναντίλεκτο)

1. undeniable, indisputable, certain

Declension

Declension of αναντίλεκτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναντίλεκτος •	αναντίλεκτη •	αναντίλεκτο •	αναντίλεκτοι •	αναντίλεκτες •	αναντίλεκτα •
genitive	αναντίλεκτου •	αναντίλεκτης •	αναντίλεκτου •	αναντίλεκτων •	αναντίλεκτων •	αναντίλεκτων •
accusative	αναντίλεκτο •	αναντίλεκτη •	αναντίλεκτο •	αναντίλεκτους •	αναντίλεκτες •	αναντίλεκτα •
vocative	αναντίλεκτε •	αναντίλεκτη •	αναντίλεκτο •	αναντίλεκτοι •	αναντίλεκτες •	αναντίλεκτα •

Related terms

• αντιλέγω (antilégo, “to contradict”)