αντιλέγω

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀντιλέγω (antilégō); By surface analysis, αντι- (anti-) +‎ λέγω (légo).

Pronunciation

• IPA^(key): /an.diˈle.ɣo/

Verb

αντιλέγω • (antilégo) (past αντείπα, passive —)

1. (transitive) to contradict
2. (intransitive) to disagree

Conjugation

αντιλέγω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	αντιλέγω	αντείπω
2 sg	αντιλέγεις	αντείπεις
3 sg	αντιλέγει	αντείπει
1 pl	αντιλέγουμε, [‑ομε]	αντείπουμε, [‑ομε]
2 pl	αντιλέγετε	αντείπετε
3 pl	αντιλέγουν(ε)	αντείπουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	αντέλεγα	αντείπα
2 sg	αντέλεγες	αντείπες
3 sg	αντέλεγε	αντείπε
1 pl	αντιλέγαμε	αντείπαμε
2 pl	αντιλέγατε	αντείπατε
3 pl	αντέλεγαν, αντιλέγαν(ε)	αντείπαν, αντείπανε
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα αντιλέγω ➤	θα αντείπω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αντιλέγεις, …	θα αντείπεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αντείπει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αντείπει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αντείπει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αντίλεγε	άντειπε
2 pl	αντιλέγετε	αντείπετε
Other forms
Active present participle ➤	αντιλέγοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας αντείπει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	αντείπει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αναντίλεκτος (anantílektos, “indisputable”, adjective)
• αντιλογία f (antilogía, “contradiction, objection”)
• αντιλογίζω (antilogízo) & related
• αντίλογος m (antílogos, “objection”)

• and see: αντί (antí) & λέγω m (légo) / λέω (léo, “I say”)