αναξιοποίητος

Greek

Etymology

αν- (an-) privative + αξιοποι(ώ) (axiopoi(ó), “develop”) +‎ -τος (-tos, suffix for adjectives)

Adjective

αναξιοποίητος • (anaxiopoíitos) m (feminine αναξιοποίητη, neuter αναξιοποίητο)

1. unexploited

Declension

Declension of αναξιοποίητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναξιοποίητος •	αναξιοποίητη •	αναξιοποίητο •	αναξιοποίητοι •	αναξιοποίητες •	αναξιοποίητα •
genitive	αναξιοποίητου •	αναξιοποίητης •	αναξιοποίητου •	αναξιοποίητων •	αναξιοποίητων •	αναξιοποίητων •
accusative	αναξιοποίητο •	αναξιοποίητη •	αναξιοποίητο •	αναξιοποίητους •	αναξιοποίητες •	αναξιοποίητα •
vocative	αναξιοποίητε •	αναξιοποίητη •	αναξιοποίητο •	αναξιοποίητοι •	αναξιοποίητες •	αναξιοποίητα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αναξιοποίητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αναξιοποίητος, etc.)