|
Active voice ➤
|
Passive voice ➤
|
Indicative mood ➤
|
Imperfective aspect ➤
|
Perfective aspect ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Non-past tenses ➤
|
Present ➤
|
Dependent ➤
|
Present
|
Dependent
|
1 sg
|
αναπαλαιώνω
|
αναπαλαιώσω
|
αναπαλαιώνομαι
|
αναπαλαιωθώ
|
2 sg
|
αναπαλαιώνεις
|
αναπαλαιώσεις
|
αναπαλαιώνεσαι
|
αναπαλαιωθείς
|
3 sg
|
αναπαλαιώνει
|
αναπαλαιώσει
|
αναπαλαιώνεται
|
αναπαλαιωθεί
|
|
1 pl
|
αναπαλαιώνουμε, [‑ομε]
|
αναπαλαιώσουμε, [‑ομε]
|
αναπαλαιωνόμαστε
|
αναπαλαιωθούμε
|
2 pl
|
αναπαλαιώνετε
|
αναπαλαιώσετε
|
αναπαλαιώνεστε, αναπαλαιωνόσαστε
|
αναπαλαιωθείτε
|
3 pl
|
αναπαλαιώνουν(ε)
|
αναπαλαιώσουν(ε)
|
αναπαλαιώνονται
|
αναπαλαιωθούν(ε)
|
|
Past tenses ➤
|
Imperfect ➤
|
Simple past ➤
|
Imperfect
|
Simple past
|
1 sg
|
αναπαλαίωνα
|
αναπαλαίωσα
|
αναπαλαιωνόμουν(α)
|
αναπαλαιώθηκα
|
2 sg
|
αναπαλαίωνες
|
αναπαλαίωσες
|
αναπαλαιωνόσουν(α)
|
αναπαλαιώθηκες
|
3 sg
|
αναπαλαίωνε
|
αναπαλαίωσε
|
αναπαλαιωνόταν(ε)
|
αναπαλαιώθηκε
|
|
1 pl
|
αναπαλαιώναμε
|
αναπαλαιώσαμε
|
αναπαλαιωνόμασταν, (‑όμαστε)
|
αναπαλαιωθήκαμε
|
2 pl
|
αναπαλαιώνατε
|
αναπαλαιώσατε
|
αναπαλαιωνόσασταν, (‑όσαστε)
|
αναπαλαιωθήκατε
|
3 pl
|
αναπαλαίωναν, αναπαλαιώναν(ε)
|
αναπαλαίωσαν, αναπαλαιώσαν(ε)
|
αναπαλαιώνονταν, (αναπαλαιωνόντουσαν)
|
αναπαλαιώθηκαν, αναπαλαιωθήκαν(ε)
|
|
Future tenses ➤
|
Continuous ➤
|
Simple ➤
|
Continuous
|
Simple
|
1 sg
|
θα αναπαλαιώνω ➤
|
θα αναπαλαιώσω ➤
|
θα αναπαλαιώνομαι ➤
|
θα αναπαλαιωθώ ➤
|
2,3 sg, 1,2,3 pl
|
θα αναπαλαιώνεις, …
|
θα αναπαλαιώσεις, …
|
θα αναπαλαιώνεσαι, …
|
θα αναπαλαιωθείς, …
|
|
|
Perfect aspect ➤
|
Perfect aspect
|
Present perfect ➤
|
έχω, έχεις, … αναπαλαιώσει έχω, έχεις, … αναπαλαιωμένο, ‑η, ‑ο ➤
|
έχω, έχεις, … αναπαλαιωθεί είμαι, είσαι, … αναπαλαιωμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
Past perfect ➤
|
είχα, είχες, … αναπαλαιώσει είχα, είχες, … αναπαλαιωμένο, ‑η, ‑ο
|
είχα, είχες, … αναπαλαιωθεί ήμουν, ήσουν, … αναπαλαιωμένος, ‑η, ‑ο
|
Future perfect ➤
|
θα έχω, θα έχεις, … αναπαλαιώσει θα έχω, θα έχεις, … αναπαλαιωμένο, ‑η, ‑ο
|
θα έχω, θα έχεις, … αναπαλαιωθεί θα είμαι, θα είσαι, … αναπαλαιωμένος, ‑η, ‑ο
|
|
Subjunctive mood ➤
|
Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
|
|
Imperative mood ➤
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
Imperfective aspect
|
Perfective aspect
|
2 sg
|
αναπαλαίωνε
|
αναπαλαίωσε
|
—
|
αναπαλαιώσου
|
2 pl
|
αναπαλαιώνετε
|
αναπαλαιώστε
|
αναπαλαιώνεστε
|
αναπαλαιωθείτε
|
|
Other forms
|
Active voice
|
Passive voice
|
Present participle➤
|
αναπαλαιώνοντας ➤
|
—
|
Perfect participle➤
|
έχοντας αναπαλαιώσει ➤
|
αναπαλαιωμένος, ‑η, ‑ο ➤
|
|
Nonfinite form➤
|
αναπαλαιώσει
|
αναπαλαιωθεί
|
|
|
Notes Appendix:Greek verbs
|
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
|
|