αναπότρεπτος

Greek

Learned borrowing from Koine Greek ἀναπότρεπτος (anapótreptos) -Late Koine in a papyrus Scholion-. Synchronically analysed as αν- (an-), form of α- (a-) privative + αποτρέπ(ω) (apotrép(o)) + -τος (-tos).^[1]^[2]^[3]

αναπότρεπτος • (anapótreptos) m

Declension of αναπότρεπτος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναπότρεπτος •	αναπότρεπτη •	αναπότρεπτο •	αναπότρεπτοι •	αναπότρεπτες •	αναπότρεπτα •
genitive	αναπότρεπτου •	αναπότρεπτης •	αναπότρεπτου •	αναπότρεπτων •	αναπότρεπτων •	αναπότρεπτων •
accusative	αναπότρεπτο •	αναπότρεπτη •	αναπότρεπτο •	αναπότρεπτους •	αναπότρεπτες •	αναπότρεπτα •
vocative	αναπότρεπτε •	αναπότρεπτη •	αναπότρεπτο •	αναπότρεπτοι •	αναπότρεπτες •	αναπότρεπτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αναπότρεπτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αναπότρεπτος, etc.)

^ “αναπότρεπτος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998
^ αναπότρεπτος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
^ αναπότρεπτος - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre