αναστάτωση

Greek

Noun

αναστάτωση • (anastátosi) f (plural αναστατώσεις)

1. confusion, turmoil, upset, agitation, chaos

Declension

Declension of αναστάτωση

	singular	plural
nominative	αναστάτωση •	αναστατώσεις •
genitive	αναστάτωσης •	αναστατώσεων •
accusative	αναστάτωση •	αναστατώσεις •
vocative	αναστάτωση •	αναστατώσεις •
Older or formal genitive singular: αναστατώσεως •

Synonyms

• ανακατωσούρα f (anakatosoúra)
• αλαλούμ n (alaloúm) (colloquial)

Related terms

• see: αναστατώνω (anastatóno, “to disturb, to put in a panic”)