αναφρόδιτος

Greek

Adjective

αναφρόδιτος • (anafróditos) m (feminine αναφρόδιτη, neuter αναφρόδιτο)

1. lacking a sexual urge, unlibidinous

Declension

Declension of αναφρόδιτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναφρόδιτος •	αναφρόδιτη •	αναφρόδιτο •	αναφρόδιτοι •	αναφρόδιτες •	αναφρόδιτα •
genitive	αναφρόδιτου •	αναφρόδιτης •	αναφρόδιτου •	αναφρόδιτων •	αναφρόδιτων •	αναφρόδιτων •
accusative	αναφρόδιτο •	αναφρόδιτη •	αναφρόδιτο •	αναφρόδιτους •	αναφρόδιτες •	αναφρόδιτα •
vocative	αναφρόδιτε •	αναφρόδιτη •	αναφρόδιτο •	αναφρόδιτοι •	αναφρόδιτες •	αναφρόδιτα •

Related terms

• see: αφροδισία f (afrodisía, “sexual desire”)