ανεπίγραφος

See also: ἀνεπίγραφος

Greek

Etymology

Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἀνεπίγραφος (anepígraphos). Morphologically, with αν- (an-) privative + επι-γραφ(ή) (“inscription”) + -ος.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.neˈpi.ɣra.fos/
• Hyphenation: α‧νε‧πί‧γρα‧φος

Adjective

ανεπίγραφος • (anepígrafos) m (feminine ανεπίγραφη, neuter ανεπίγραφο)

1. uninscribed, unengraved, untitled

Declension

Declension of ανεπίγραφος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπίγραφος •	ανεπίγραφη •	ανεπίγραφο •	ανεπίγραφοι •	ανεπίγραφες •	ανεπίγραφα •
genitive	ανεπίγραφου •	ανεπίγραφης •	ανεπίγραφου •	ανεπίγραφων •	ανεπίγραφων •	ανεπίγραφων •
accusative	ανεπίγραφο •	ανεπίγραφη •	ανεπίγραφο •	ανεπίγραφους •	ανεπίγραφες •	ανεπίγραφα •
vocative	ανεπίγραφε •	ανεπίγραφη •	ανεπίγραφο •	ανεπίγραφοι •	ανεπίγραφες •	ανεπίγραφα •

Antonyms

• ενεπίγραφος (enepígrafos)|

Related terms

• see: επιγράφω (epigráfo, “to inscribe”)