ανθύπατος

See also: ἀνθύπατος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek ἀνθύπατος (anthúpatos). By surface analysis, ανθ- (anth-, “anti-”) +‎ ύπατος m (ýpatos, “consul”)

Pronunciation

• IPA^(key): /anˈθi.pa.tos/
• Hyphenation: αν‧θύ‧πα‧τος

Noun

ανθύπατος • (anthýpatos) m (plural ανθύπατοι)

1. (historical) proconsul or provincial governor (in the Roman or Byzantine empires)

Declension

declension of ανθύπατος

case     \     number	singular	plural
nominative	ανθύπατος •	ανθύπατοι •
genitive	ανθύπατου •,  ανθυπάτου •	ανθύπατων •,  ανθυπάτων •
accusative	ανθύπατο •	ανθύπατους •,  ανθυπάτους •
vocative	ανθύπατε •	ανθύπατοι •
Second forms are formal.

Related terms

• ανθυπατεία f (anthypateía)

Further reading

• ανθύπατος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only], Centre for the Greek language
• ανθύπατος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
• ανθύπατος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el