αντάρτικος

Greek

Adjective

αντάρτικος • (antártikos) m (feminine αντάρτικη, neuter αντάρτικο)

1. partisan, rebel, guerilla
2. rebellious, defiant

Declension

Declension of αντάρτικος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αντάρτικος •	αντάρτικη •	αντάρτικο •	αντάρτικοι •	αντάρτικες •	αντάρτικα •
genitive	αντάρτικου •	αντάρτικης •	αντάρτικου •	αντάρτικων •	αντάρτικων •	αντάρτικων •
accusative	αντάρτικο •	αντάρτικη •	αντάρτικο •	αντάρτικους •	αντάρτικες •	αντάρτικα •
vocative	αντάρτικε •	αντάρτικη •	αντάρτικο •	αντάρτικοι •	αντάρτικες •	αντάρτικα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αντάρτικος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αντάρτικος, etc.)

Related terms

• see: αντάρτης m (antártis, “resistance fighter, guerilla, rebel”)