αντιβαίνω

See also: ἀντιβαίνω

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀντιβαίνω (antibaínō). By surface analysis, αντι- (anti-) +‎ βαίνω (vaíno, “to go on, to develop”).

Pronunciation

• IPA^(key): /an.diˈve.no/
• Hyphenation: α‧ντι‧βαί‧νω

Verb

αντιβαίνω • (antivaíno) (imperfect αντέβαινα, passive —)

1. to oppose, of the opposite poistion (figuratively)

   Synonym: αντίκειμαι (antíkeimai)

   Οι αποφάσεις του αντιβαίνουν στις αρχές του διεθνούς δικαίου.

   Oi apofáseis tou antivaínoun stis archés tou diethnoús dikaíou.

   His desicions are in conflict with the principles of internatlional law.

Conjugation

αντιβαίνω   (active forms only imperfective)

	Active voice ➤   —   Imperfective aspect ➤
Indicative mood ➤	Present ➤	Imperfect ➤	Future ➤
1 sg	αντιβαίνω	αντέβαινα	θα αντιβαίνω
2 sg	αντιβαίνεις	αντέβαινες	θα αντιβαίνεις
3 sg	αντιβαίνει	αντέβαινε	θα αντιβαίνει
1 pl	αντιβαίνουμε, [‑ομε]	αντιβαίναμε	θα αντιβαίνουμε, [‑ομε]
2 pl	αντιβαίνετε	αντιβαίνατε	θα αντιβαίνετε
3 pl	αντιβαίνουν(ε)	αντέβαιναν, αντιβαίναν(ε)	θα αντιβαίνουν(ε)
Subjunctive mood ➤	Formed using present tense from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	2 sg	2 pl
Imperfective aspect	αντίβαινε	αντιβαίνετε
Other forms	Present participle ➤
	αντιβαίνοντας ➤
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: βαίνω (vaíno, “to develop, to go on”)