απατημένος
Greek
editEtymology
editPerfect participle of απατιέμαι (apatiémai) and απατώμαι (apatómai), passive voices of απατώ, απατάω (“deceive; mistake”).
Pronunciation
editParticiple
editαπατημένος • (apatiménos) m (feminine απατημένη, neuter απατημένο)
- cheated, whose spouse is unfaithful, deceived
- απατημένος σύζυγος ― apatiménos sýzygos ― deceived husband
- tricked, deceived
- Synonym: εξαπατημένος (exapatiménos)
Declension
editDeclension of απατημένος
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | απατημένος • | απατημένη • | απατημένο • | απατημένοι • | απατημένες • | απατημένα • |
genitive | απατημένου • | απατημένης • | απατημένου • | απατημένων • | απατημένων • | απατημένων • |
accusative | απατημένο • | απατημένη • | απατημένο • | απατημένους • | απατημένες • | απατημένα • |
vocative | απατημένε • | απατημένη • | απατημένο • | απατημένοι • | απατημένες • | απατημένα • |