αποκοιμισμένος

Greek

Adjective

αποκοιμισμένος • (apokoimisménos) m (feminine αποκοιμισμένη, neuter αποκοιμισμένο)

1. sleeping, asleep, dozy
2. (figuratively) dozy (mentally challenged)

Declension

Declension of αποκοιμισμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αποκοιμισμένος •	αποκοιμισμένη •	αποκοιμισμένο •	αποκοιμισμένοι •	αποκοιμισμένες •	αποκοιμισμένα •
genitive	αποκοιμισμένου •	αποκοιμισμένης •	αποκοιμισμένου •	αποκοιμισμένων •	αποκοιμισμένων •	αποκοιμισμένων •
accusative	αποκοιμισμένο •	αποκοιμισμένη •	αποκοιμισμένο •	αποκοιμισμένους •	αποκοιμισμένες •	αποκοιμισμένα •
vocative	αποκοιμισμένε •	αποκοιμισμένη •	αποκοιμισμένο •	αποκοιμισμένοι •	αποκοιμισμένες •	αποκοιμισμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποκοιμισμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποκοιμισμένος, etc.)

Related terms

• see: αποκοιμίζω (apokoimízo, “I beguile, I send to sleep”)