αποπεράτωση
Greek edit
Noun edit
αποπεράτωση • (apoperátosi) f (plural αποπερατώσεις)
- completion, finishing, concluding (action)
- completion, finish, conclusion (result of action)
Declension edit
declension of αποπεράτωση
| case \ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | αποπεράτωση • | αποπερατώσεις • | |
| genitive | αποπεράτωσης • | αποπερατώσεων • | |
| accusative | αποπεράτωση • | αποπερατώσεις • | |
| vocative | αποπεράτωση • | αποπερατώσεις • | |
| Older or formal genitive singular: αποπερατώσεως • | |||
Related terms edit
- αποπερατώνω (apoperatóno, “to finish”)
Further reading edit
- αποπεράτωση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.