αποτέλειωμα

Greek

Etymology

αποτελειώ(νω) (apoteleió(no), “finish”) + -μα (-ma). Compare to the learned αποτελείωμα (apoteleíoma).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.poˈte.ʎo.ma/ with synizesis of [lio]; compare to αποτελείωμα (apoteleíoma)
• Hyphenation: α‧πο‧τέ‧λειω‧μα

Noun

αποτέλειωμα • (apotéleioma) n (plural αποτελειώματα)

1. a less formal variant of αποτελείωμα (apoteleíoma)

Declension

Declension of αποτέλειωμα

	singular	plural
nominative	αποτέλειωμα •	αποτελειώματα •
genitive	αποτελειώματος •	αποτελειωμάτων •
accusative	αποτέλειωμα •	αποτελειώματα •
vocative	αποτέλειωμα •	αποτελειώματα •

Further reading

• αποτέλειωμα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language