απότακτος

See also: ἀπότακτος

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀπότακτος (apótaktos, “set apart for a special use”) for which, see words ἀποτάσσσω (apotásssō, “set apart, assign specially”), τακτός (taktós, “prescribed”) & τάσσω (tássō)

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈpo.ta.ktos/
• Hyphenation: α‧πό‧τα‧κτος

Adjective

απότακτος • (apótaktos) m (feminine απότακτη, neuter απότακτο)

1. (military) cashiered, dishonorably discharged
2. dismissed

Declension

Declension of απότακτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απότακτος •	απότακτη •	απότακτο •	απότακτοι •	απότακτες •	απότακτα •
genitive	απότακτου •	απότακτης •	απότακτου •	απότακτων •	απότακτων •	απότακτων •
accusative	απότακτο •	απότακτη •	απότακτο •	απότακτους •	απότακτες •	απότακτα •
vocative	απότακτε •	απότακτη •	απότακτο •	απότακτοι •	απότακτες •	απότακτα •

Related terms

• see: αποτάσσω (apotásso)

Further reading

• απότακτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language