απών

See also: ἀπών

Greek

Etymology

From Ancient Greek, the present participle ἀπών of the verb ἄπειμι "I am absent".

Adjective

απών • (apón) m (feminine απούσα, neuter απόν)

1. absent

   Antonym: παρών (parón)

Declension

Declension of απών

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απών •	απούσα •	απόν •	απόντες •	απούσες •	απόντα •
genitive	απόντος •	απούσας • / απούσης •	απόντος •	απόντων •	απουσών •	απόντων •
accusative	απόντα •	απούσα •	απόν •	απόντες •	απούσες •	απόντα •
vocative	απών •	απούσα •	απόν •	απόντες •	απούσες •	απόντα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απών, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απών, etc.)

Related terms

• see: απουσιάζω (apousiázo, “to be absent”)

Noun

απών • (apón) m (plural απόντες, feminine απούσα)

1. absentee

Declension

Declension of απών

	singular	plural
nominative	απών •	απόντες •
genitive	απόντος •	απόντων •
accusative	απόντα •	απόντες •
vocative	απών •	απόντες •