αραγμένος
Greek edit
Etymology edit
Perfect passive participle of αράζω (arázo, “to moor”)
Participle edit
αραγμένος • (aragménos) m (feminine αραγμένη, neuter αραγμένο)
Declension edit
Declension of αραγμένος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αραγμένος • | αραγμένη • | αραγμένο • | αραγμένοι • | αραγμένες • | αραγμένα • |
| genitive | αραγμένου • | αραγμένης • | αραγμένου • | αραγμένων • | αραγμένων • | αραγμένων • |
| accusative | αραγμένο • | αραγμένη • | αραγμένο • | αραγμένους • | αραγμένες • | αραγμένα • |
| vocative | αραγμένε • | αραγμένη • | αραγμένο • | αραγμένοι • | αραγμένες • | αραγμένα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αραγμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αραγμένος, etc.) | |||||