αρνησίπατρις

Greek

Noun

αρνησίπατρις • (arnisípatris) m (plural αρνησιπάτριδες, feminine αρνησιπατρία)

1. (male) renegade/traitor: someone who denies/renounces their nationality or homeland

Declension

declension of αρνησίπατρις

case     \     number	singular	plural
nominative	αρνησίπατρις •	αρνησιπάτριδες •
genitive	αρνησιπάτριδος •	αρνησιπατρίδων •
accusative	αρνησίπατρι •	αρνησιπάτριδες •
vocative	αρνησίπατρι •	αρνησιπάτριδες •

Related terms

• see: άρνηση f (árnisi, “refusal”)

Further reading

• αρνησίπατρις - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.