αρτιγενής

Greek

Adjective

αρτιγενής • (artigenís) m (feminine αρτιγενής, neuter αρτιγενές)

1. newborn, newly born

   Synonym: αρτιγέννητος (artigénnitos)

2. (figurative) newly formed

Declension

Declension of αρτιγενής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αρτιγενής •	αρτιγενής •	αρτιγενές •	αρτιγενείς •	αρτιγενείς •	αρτιγενή •
genitive	αρτιγενούς •	αρτιγενούς •	αρτιγενούς •	αρτιγενών •	αρτιγενών •	αρτιγενών •
accusative	αρτιγενή •	αρτιγενή •	αρτιγενές •	αρτιγενείς •	αρτιγενείς •	αρτιγενή •
vocative	αρτιγενή • / αρτιγενής •	αρτιγενής •	αρτιγενές •	αρτιγενείς •	αρτιγενείς •	αρτιγενή •

Related terms

• see: γεννάω (gennáo, “to give birth”)

Further reading

• αρτιγενής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language