αρχαιολάτρης

Greek

Noun

αρχαιολάτρης • (archaiolátris) m (plural αρχαιολάτρες, feminine αρχαιολάτρισσα)

1. lover of antiquities

   Synonym: αρχαιόφιλος (archaiófilos)

Declension

Declension of αρχαιολάτρης

	singular	plural
nominative	αρχαιολάτρης •	αρχαιολάτρες •
genitive	αρχαιολάτρη •	αρχαιολατρών •
accusative	αρχαιολάτρη •	αρχαιολάτρες •
vocative	αρχαιολάτρη •	αρχαιολάτρες •

Related terms

• see: αρχαίος (archaíos, “ancient, very old”, adjective)

Further reading

• αρχαιολάτρης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language