ασταθής

Greek

Adjective

ασταθής • (astathís) m (feminine ασταθής, neuter ασταθές)

1. unstable, unsteady

   Synonym: άστατος (ástatos)

2. changeable, fickle, volatile

Declension

Declension of ασταθής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασταθής •	ασταθής •	ασταθές •	ασταθείς •	ασταθείς •	ασταθή •
genitive	ασταθούς • / ασταθή •	ασταθούς •	ασταθούς •	ασταθών •	ασταθών •	ασταθών •
accusative	ασταθή •	ασταθή •	ασταθές •	ασταθείς •	ασταθείς •	ασταθή •
vocative	ασταθή • / ασταθής •	ασταθής •	ασταθές •	ασταθείς •	ασταθείς •	ασταθή •

Further reading

• ασταθής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language