αστοίχειωτος

See also: αστοιχείωτος

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /asˈti.çi.o.tos/
• Homophone: αστοιχείωτος (astoicheíotos)

Adjective

αστοίχειωτος • (astoícheiotos) m (feminine αστοίχειωτη, neuter αστοίχειωτο)

1. unhaunted

Declension

Declension of αστοίχειωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αστοίχειωτος •	αστοίχειωτη •	αστοίχειωτο •	αστοίχειωτοι •	αστοίχειωτες •	αστοίχειωτα •
genitive	αστοίχειωτου •	αστοίχειωτης •	αστοίχειωτου •	αστοίχειωτων •	αστοίχειωτων •	αστοίχειωτων •
accusative	αστοίχειωτο •	αστοίχειωτη •	αστοίχειωτο •	αστοίχειωτους •	αστοίχειωτες •	αστοίχειωτα •
vocative	αστοίχειωτε •	αστοίχειωτη •	αστοίχειωτο •	αστοίχειωτοι •	αστοίχειωτες •	αστοίχειωτα •

Further reading

• αστοίχειωτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language