αστόχαστος

Greek

Adjective

αστόχαστος • (astóchastos) m (feminine αστόχαστη, neuter αστόχαστο)

1. thoughtless, inconsiderate, reckless

Declension

Declension of αστόχαστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αστόχαστος •	αστόχαστη •	αστόχαστο •	αστόχαστοι •	αστόχαστες •	αστόχαστα •
genitive	αστόχαστου •	αστόχαστης •	αστόχαστου •	αστόχαστων •	αστόχαστων •	αστόχαστων •
accusative	αστόχαστο •	αστόχαστη •	αστόχαστο •	αστόχαστους •	αστόχαστες •	αστόχαστα •
vocative	αστόχαστε •	αστόχαστη •	αστόχαστο •	αστόχαστοι •	αστόχαστες •	αστόχαστα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αστόχαστος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αστόχαστος, etc.)

Related terms

• see: αστοχώ (astochó, “to misfire, to fail”)

Further reading

• “αστόχαστος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998