ασυνθηκολόγητος

Greek

Adjective

ασυνθηκολόγητος • (asynthikológitos) m (feminine ασυνθηκολόγητη, neuter ασυνθηκολόγητο)

1. uncompromising

   Synonym: ασυμβίβαστος (asymvívastos)

Declension

Declension of ασυνθηκολόγητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυνθηκολόγητος •	ασυνθηκολόγητη •	ασυνθηκολόγητο •	ασυνθηκολόγητοι •	ασυνθηκολόγητες •	ασυνθηκολόγητα •
genitive	ασυνθηκολόγητου •	ασυνθηκολόγητης •	ασυνθηκολόγητου •	ασυνθηκολόγητων •	ασυνθηκολόγητων •	ασυνθηκολόγητων •
accusative	ασυνθηκολόγητο •	ασυνθηκολόγητη •	ασυνθηκολόγητο •	ασυνθηκολόγητους •	ασυνθηκολόγητες •	ασυνθηκολόγητα •
vocative	ασυνθηκολόγητε •	ασυνθηκολόγητη •	ασυνθηκολόγητο •	ασυνθηκολόγητοι •	ασυνθηκολόγητες •	ασυνθηκολόγητα •

Related terms

• συνθηκολογώ (synthikologó, “to surrender”)

Further reading

• ασυνθηκολόγητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language