βουδόρος

See also: Βούδορος

Ancient Greek

Etymology

From βοῦς (boûs, “ox”) +‎ δέρω (dérō, “to skin, flay”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /buː.dó.ros/ → /βuˈðo.ros/ → /vuˈðo.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /buː.dó.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /buˈdo.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βuˈðo.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vuˈðo.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vuˈðo.ros/

Adjective

βουδόρος • (boudóros) m or f (neuter βουδόρον); second declension

1. flaying oxen
2. of or for flaying

Inflection

Second declension of βουδόρος; βουδόρον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		βουδόρος boudóros	βουδόρον boudóron		βουδόρω boudórō	βουδόρω boudórō		βουδόροι boudóroi	βουδόρᾰ boudóra
Genitive		βουδόρου boudórou	βουδόρου boudórou		βουδόροιν boudóroin	βουδόροιν boudóroin		βουδόρων boudórōn	βουδόρων boudórōn
Dative		βουδόρῳ boudórōi	βουδόρῳ boudórōi		βουδόροιν boudóroin	βουδόροιν boudóroin		βουδόροις boudórois	βουδόροις boudórois
Accusative		βουδόρον boudóron	βουδόρον boudóron		βουδόρω boudórō	βουδόρω boudórō		βουδόρους boudórous	βουδόρᾰ boudóra
Vocative		βουδόρε boudóre	βουδόρον boudóron		βουδόρω boudórō	βουδόρω boudórō		βουδόροι boudóroi	βουδόρᾰ boudóra
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		βουδόρως boudórōs			βουδορώτερος boudorṓteros			βουδορώτᾰτος boudorṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “βουδόρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• βουδόρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• βουδόρος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)