γενεαλογέω

Ancient Greek

Etymology

From γενεᾱλόγος (geneālógos, “genealogist”) +‎ -έω (-éō, denominative verbal suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡe.ne.aː.lo.ɡé.ɔː/ → /ʝe.ne.a.loˈʝe.o/ → /ʝe.ne.a.loˈʝe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.ne.aː.lo.ɡé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.ne.a.loˈɡe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.ne.a.loˈʝe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.ne.a.loˈʝe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.ne.a.loˈʝe.o/

Verb

γενεᾱλογέω • (geneālogéō)

1. to trace ancestry, make a pedigree

Inflection

   Present: γενεᾱλογέω, γενεᾱλογέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	γενεᾱλογέω	γενεᾱλογέεις	γενεᾱλογέει	γενεᾱλογέετον	γενεᾱλογέετον	γενεᾱλογέομεν	γενεᾱλογέετε	γενεᾱλογέουσῐ(ν)
	subjunctive	γενεᾱλογέω	γενεᾱλογέῃς	γενεᾱλογέῃ	γενεᾱλογέητον	γενεᾱλογέητον	γενεᾱλογέωμεν	γενεᾱλογέητε	γενεᾱλογέωσῐ(ν)
	optative	γενεᾱλογέοιμῐ	γενεᾱλογέοις	γενεᾱλογέοι	γενεᾱλογέοιτον	γενεᾱλογεοίτην	γενεᾱλογέοιμεν	γενεᾱλογέοιτε	γενεᾱλογέοιεν
	imperative		γενεᾱλόγεε	γενεᾱλογεέτω	γενεᾱλογέετον	γενεᾱλογεέτων		γενεᾱλογέετε	γενεᾱλογεόντων
middle/ passive	indicative	γενεᾱλογέομαι	γενεᾱλογέῃ, γενεᾱλογέει	γενεᾱλογέεται	γενεᾱλογέεσθον	γενεᾱλογέεσθον	γενεᾱλογεόμεθᾰ	γενεᾱλογέεσθε	γενεᾱλογέονται
	subjunctive	γενεᾱλογέωμαι	γενεᾱλογέῃ	γενεᾱλογέηται	γενεᾱλογέησθον	γενεᾱλογέησθον	γενεᾱλογεώμεθᾰ	γενεᾱλογέησθε	γενεᾱλογέωνται
	optative	γενεᾱλογεοίμην	γενεᾱλογέοιο	γενεᾱλογέοιτο	γενεᾱλογέοισθον	γενεᾱλογεοίσθην	γενεᾱλογεοίμεθᾰ	γενεᾱλογέοισθε	γενεᾱλογέοιντο
	imperative		γενεᾱλογέου	γενεᾱλογεέσθω	γενεᾱλογέεσθον	γενεᾱλογεέσθων		γενεᾱλογέεσθε	γενεᾱλογεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		γενεᾱλογέειν				γενεᾱλογέεσθαι
participle	m	γενεᾱλογέων				γενεᾱλογεόμενος
	f	γενεᾱλογέουσᾰ				γενεᾱλογεομένη
	n	γενεᾱλογέον				γενεᾱλογεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: γενεᾱλογῶ, γενεᾱλογοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	γενεᾱλογῶ	γενεᾱλογεῖς	γενεᾱλογεῖ	γενεᾱλογεῖτον	γενεᾱλογεῖτον	γενεᾱλογοῦμεν	γενεᾱλογεῖτε	γενεᾱλογοῦσῐ(ν)
	subjunctive	γενεᾱλογῶ	γενεᾱλογῇς	γενεᾱλογῇ	γενεᾱλογῆτον	γενεᾱλογῆτον	γενεᾱλογῶμεν	γενεᾱλογῆτε	γενεᾱλογῶσῐ(ν)
	optative	γενεᾱλογοίην, γενεᾱλογοῖμῐ	γενεᾱλογοίης, γενεᾱλογοῖς	γενεᾱλογοίη, γενεᾱλογοῖ	γενεᾱλογοῖτον, γενεᾱλογοίητον	γενεᾱλογοίτην, γενεᾱλογοιήτην	γενεᾱλογοῖμεν, γενεᾱλογοίημεν	γενεᾱλογοῖτε, γενεᾱλογοίητε	γενεᾱλογοῖεν, γενεᾱλογοίησᾰν
	imperative		γενεᾱλόγει	γενεᾱλογείτω	γενεᾱλογεῖτον	γενεᾱλογείτων		γενεᾱλογεῖτε	γενεᾱλογούντων
middle/ passive	indicative	γενεᾱλογοῦμαι	γενεᾱλογεῖ, γενεᾱλογῇ	γενεᾱλογεῖται	γενεᾱλογεῖσθον	γενεᾱλογεῖσθον	γενεᾱλογούμεθᾰ	γενεᾱλογεῖσθε	γενεᾱλογοῦνται
	subjunctive	γενεᾱλογῶμαι	γενεᾱλογῇ	γενεᾱλογῆται	γενεᾱλογῆσθον	γενεᾱλογῆσθον	γενεᾱλογώμεθᾰ	γενεᾱλογῆσθε	γενεᾱλογῶνται
	optative	γενεᾱλογοίμην	γενεᾱλογοῖο	γενεᾱλογοῖτο	γενεᾱλογοῖσθον	γενεᾱλογοίσθην	γενεᾱλογοίμεθᾰ	γενεᾱλογοῖσθε	γενεᾱλογοῖντο
	imperative		γενεᾱλογοῦ	γενεᾱλογείσθω	γενεᾱλογεῖσθον	γενεᾱλογείσθων		γενεᾱλογεῖσθε	γενεᾱλογείσθων
		active				middle/passive
infinitive		γενεᾱλογεῖν				γενεᾱλογεῖσθαι
participle	m	γενεᾱλογῶν				γενεᾱλογούμενος
	f	γενεᾱλογοῦσᾰ				γενεᾱλογουμένη
	n	γενεᾱλογοῦν				γενεᾱλογούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐγενεᾱλόγεον, ἐγενεᾱλογεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγενεᾱλόγεον	ἐγενεᾱλόγεες	ἐγενεᾱλόγεε(ν)	ἐγενεᾱλογέετον	ἐγενεᾱλογεέτην	ἐγενεᾱλογέομεν	ἐγενεᾱλογέετε	ἐγενεᾱλόγεον
middle/ passive	indicative	ἐγενεᾱλογεόμην	ἐγενεᾱλογέου	ἐγενεᾱλογέετο	ἐγενεᾱλογέεσθον	ἐγενεᾱλογεέσθην	ἐγενεᾱλογεόμεθᾰ	ἐγενεᾱλογέεσθε	ἐγενεᾱλογέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐγενεᾱλόγουν, ἐγενεᾱλογούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγενεᾱλόγουν	ἐγενεᾱλόγεις	ἐγενεᾱλόγει	ἐγενεᾱλογεῖτον	ἐγενεᾱλογείτην	ἐγενεᾱλογοῦμεν	ἐγενεᾱλογεῖτε	ἐγενεᾱλόγουν
middle/ passive	indicative	ἐγενεᾱλογούμην	ἐγενεᾱλογοῦ	ἐγενεᾱλογεῖτο	ἐγενεᾱλογεῖσθον	ἐγενεᾱλογείσθην	ἐγενεᾱλογούμεθᾰ	ἐγενεᾱλογεῖσθε	ἐγενεᾱλογοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “γενεαλογέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “γενεαλογέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• γενεαλογέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• γενεαλογέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• G1075 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible