γενηθησόμενος

Ancient Greek

Participle

γενηθησόμενος • (genēthēsómenos) m (feminine γενηθησομένη, neuter γενηθησόμενον); first/second declension

1. future passive participle of γῐ́γνομαι (gígnomai)

Declension

First and second declension of γενηθησόμενος; γενηθησομένη; γενηθησόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γενηθησόμενος genēthēsómenos	γενηθησομένη genēthēsoménē	γενηθησόμενον genēthēsómenon		γενηθησομένω genēthēsoménō	γενηθησομένᾱ genēthēsoménā	γενηθησομένω genēthēsoménō		γενηθησόμενοι genēthēsómenoi	γενηθησόμεναι genēthēsómenai	γενηθησόμενᾰ genēthēsómena
Genitive		γενηθησομένου genēthēsoménou	γενηθησομένης genēthēsoménēs	γενηθησομένου genēthēsoménou		γενηθησομένοιν genēthēsoménoin	γενηθησομέναιν genēthēsoménain	γενηθησομένοιν genēthēsoménoin		γενηθησομένων genēthēsoménōn	γενηθησομένων genēthēsoménōn	γενηθησομένων genēthēsoménōn
Dative		γενηθησομένῳ genēthēsoménōi	γενηθησομένῃ genēthēsoménēi	γενηθησομένῳ genēthēsoménōi		γενηθησομένοιν genēthēsoménoin	γενηθησομέναιν genēthēsoménain	γενηθησομένοιν genēthēsoménoin		γενηθησομένοις genēthēsoménois	γενηθησομέναις genēthēsoménais	γενηθησομένοις genēthēsoménois
Accusative		γενηθησόμενον genēthēsómenon	γενηθησομένην genēthēsoménēn	γενηθησόμενον genēthēsómenon		γενηθησομένω genēthēsoménō	γενηθησομένᾱ genēthēsoménā	γενηθησομένω genēthēsoménō		γενηθησομένους genēthēsoménous	γενηθησομένᾱς genēthēsoménās	γενηθησόμενᾰ genēthēsómena
Vocative		γενηθησόμενε genēthēsómene	γενηθησομένη genēthēsoménē	γενηθησόμενον genēthēsómenon		γενηθησομένω genēthēsoménō	γενηθησομένᾱ genēthēsoménā	γενηθησομένω genēthēsoménō		γενηθησόμενοι genēthēsómenoi	γενηθησόμεναι genēthēsómenai	γενηθησόμενᾰ genēthēsómena
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.