γεννηθείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡen.nɛː.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡen.ne̝ˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝen.niˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝen.niˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.niˈθis/

Participle

γεννηθείς • (gennētheís) m (feminine γενομένη, neuter γενόμενον); first/second declension

aorist passive participle of γεννάω (gennáō)

Declension

First and third declension of γεννηθείς; γεννηθεῖσᾰ; γεννηθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γεννηθείς gennētheís	γεννηθεῖσᾰ gennētheîsa	γεννηθέν gennēthén	γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθείσᾱ gennētheísā	γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθέντες gennēthéntes	γεννηθεῖσαι gennētheîsai	γεννηθέντᾰ gennēthénta
Genitive	γεννηθέντος gennēthéntos	γεννηθείσης gennētheísēs	γεννηθέντος gennēthéntos	γεννηθέντοιν gennēthéntoin	γεννηθείσαιν gennētheísain	γεννηθέντοιν gennēthéntoin	γεννηθέντων gennēthéntōn	γεννηθεισῶν gennētheisôn	γεννηθέντων gennēthéntōn
Dative	γεννηθέντῐ gennēthénti	γεννηθείσῃ gennētheísēi	γεννηθέντῐ gennēthénti	γεννηθέντοιν gennēthéntoin	γεννηθείσαιν gennētheísain	γεννηθέντοιν gennēthéntoin	γεννηθεῖσῐ / γεννηθεῖσῐν gennētheîsi(n)	γεννηθείσαις gennētheísais	γεννηθεῖσῐ / γεννηθεῖσῐν gennētheîsi(n)
Accusative	γεννηθέντᾰ gennēthénta	γεννηθεῖσᾰν gennētheîsan	γεννηθέν gennēthén	γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθείσᾱ gennētheísā	γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθέντᾰς gennēthéntas	γεννηθείσᾱς gennētheísās	γεννηθέντᾰ gennēthénta
Vocative	γεννηθείς gennētheís	γεννηθεῖσᾰ gennētheîsa	γεννηθέν gennēthén	γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθείσᾱ gennētheísā	γεννηθέντε gennēthénte	γεννηθέντες gennēthéntes	γεννηθεῖσαι gennētheîsai	γεννηθέντᾰ gennēthénta
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.