γλυπτός

Ancient Greek edit

Etymology edit

From γλῠ́φω (glúphō, “to carve, engrave”) +‎ -τός (-tós, adjectival suffix).

Pronunciation edit

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡlyp.tós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡlypˈtos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣlypˈtos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ɣlypˈtos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ɣlipˈtos/

Adjective edit

γλῠπτός • (gluptós) m (feminine γλῠπτή, neuter γλῠπτόν); first/second declension

(of wood or stone) fit for carving
carved, engraved

Declension edit

First and second declension of γλῠπτός; γλῠπτή; γλῠπτόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	γλῠπτός gluptós	γλῠπτή gluptḗ	γλῠπτόν gluptón	γλῠπτώ gluptṓ	γλῠπτᾱ́ gluptā́	γλῠπτώ gluptṓ	γλῠπτοί gluptoí	γλῠπταί gluptaí	γλῠπτᾰ́ gluptá
Genitive	γλῠπτοῦ gluptoû	γλῠπτῆς gluptês	γλῠπτοῦ gluptoû	γλῠπτοῖν gluptoîn	γλῠπταῖν gluptaîn	γλῠπτοῖν gluptoîn	γλῠπτῶν gluptôn	γλῠπτῶν gluptôn	γλῠπτῶν gluptôn
Dative	γλῠπτῷ gluptôi	γλῠπτῇ gluptêi	γλῠπτῷ gluptôi	γλῠπτοῖν gluptoîn	γλῠπταῖν gluptaîn	γλῠπτοῖν gluptoîn	γλῠπτοῖς gluptoîs	γλῠπταῖς gluptaîs	γλῠπτοῖς gluptoîs
Accusative	γλῠπτόν gluptón	γλῠπτήν gluptḗn	γλῠπτόν gluptón	γλῠπτώ gluptṓ	γλῠπτᾱ́ gluptā́	γλῠπτώ gluptṓ	γλῠπτούς gluptoús	γλῠπτᾱ́ς gluptā́s	γλῠπτᾰ́ gluptá
Vocative	γλῠπτέ glupté	γλῠπτή gluptḗ	γλῠπτόν gluptón	γλῠπτώ gluptṓ	γλῠπτᾱ́ gluptā́	γλῠπτώ gluptṓ	γλῠπτοί gluptoí	γλῠπταί gluptaí	γλῠπτᾰ́ gluptá
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	γλῠπτῶς gluptôs			γλῠπτότερος gluptóteros			γλῠπτότᾰτος gluptótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms edit

γλῠπτά (gluptá)
γλῠπτόν (gluptón)
γλῠπτῐκός (gluptikós)