δίεση

Greek

From French dièse, from Ancient Greek δίεσις (díesis), from διίημι (diíēmi, “to allow, to permit”).

δίεση • (díesi) f (plural διέσεις)

(music, of notes) sharp (raised by one semitone)
Το Πρελούδιο σε ντο δίεση μινόρε του Ραχμάνινοφ.
To Preloúdio se nto díesi minóre tou Rachmáninof.
The Prelude in C-sharp minor by Rachmaninoff.
(music) sharp (♯, the sharp symbol itself)
Ο κλαρινοπαίκτης έπαιξε λάθος νότα, διότι ο αντιγραφέας ξέχασε να βάλει δίεση μπροστά στη νότα.
O klarinopaíktis épaixe láthos nóta, dióti o antigraféas xéchase na válei díesi brostá sti nóta.
The clarinettist played the wrong note, since the copyist forgot to put a sharp in front of the note.

Declension of δίεση

	singular	plural
nominative	δίεση •	διέσεις •
genitive	δίεσης •	διέσεων •
accusative	δίεση •	διέσεις •
vocative	δίεση •	διέσεις •
Older or formal genitive singular: διέσεως •