δεδαϊγμένος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /de.da.iŋ.mé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /de.da.iɡˈme.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðe.ða.iɣˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðe.ða.iɣˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðe.ða.iɣˈme.nos/

Participle

δεδᾰϊγμένος • (dedaïgménos) m (feminine δεδᾰϊγμένη, neuter δεδᾰϊγμένον); first/second declension

perfect mediopassive participle of δαΐζω (daḯzō)

Declension

First and second declension of δεδᾰϊγμένος; δεδᾰϊγμένη; δεδᾰϊγμένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δεδᾰϊγμένος dedaïgménos	δεδᾰϊγμένη dedaïgménē	δεδᾰϊγμένον dedaïgménon	δεδᾰϊγμένω dedaïgménō	δεδᾰϊγμένᾱ dedaïgménā	δεδᾰϊγμένω dedaïgménō	δεδᾰϊγμένοι dedaïgménoi	δεδᾰϊγμέναι dedaïgménai	δεδᾰϊγμένᾰ dedaïgména
Genitive	δεδᾰϊγμένου dedaïgménou	δεδᾰϊγμένης dedaïgménēs	δεδᾰϊγμένου dedaïgménou	δεδᾰϊγμένοιν dedaïgménoin	δεδᾰϊγμέναιν dedaïgménain	δεδᾰϊγμένοιν dedaïgménoin	δεδᾰϊγμένων dedaïgménōn	δεδᾰϊγμένων dedaïgménōn	δεδᾰϊγμένων dedaïgménōn
Dative	δεδᾰϊγμένῳ dedaïgménōi	δεδᾰϊγμένῃ dedaïgménēi	δεδᾰϊγμένῳ dedaïgménōi	δεδᾰϊγμένοιν dedaïgménoin	δεδᾰϊγμέναιν dedaïgménain	δεδᾰϊγμένοιν dedaïgménoin	δεδᾰϊγμένοις dedaïgménois	δεδᾰϊγμέναις dedaïgménais	δεδᾰϊγμένοις dedaïgménois
Accusative	δεδᾰϊγμένον dedaïgménon	δεδᾰϊγμένην dedaïgménēn	δεδᾰϊγμένον dedaïgménon	δεδᾰϊγμένω dedaïgménō	δεδᾰϊγμένᾱ dedaïgménā	δεδᾰϊγμένω dedaïgménō	δεδᾰϊγμένους dedaïgménous	δεδᾰϊγμένᾱς dedaïgménās	δεδᾰϊγμένᾰ dedaïgména
Vocative	δεδᾰϊγμένε dedaïgméne	δεδᾰϊγμένη dedaïgménē	δεδᾰϊγμένον dedaïgménon	δεδᾰϊγμένω dedaïgménō	δεδᾰϊγμένᾱ dedaïgménā	δεδᾰϊγμένω dedaïgménō	δεδᾰϊγμένοι dedaïgménoi	δεδᾰϊγμέναι dedaïgménai	δεδᾰϊγμένᾰ dedaïgména
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.