δεδομένος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /de.do.mé.nos/ → /ðe.ðoˈme.nos/ → /ðe.ðoˈme.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /de.do.mé.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /de.doˈme.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðe.ðoˈme.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðe.ðoˈme.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðe.ðoˈme.nos/

Participle

δεδομένος • (dedoménos) m (feminine δεδομένη, neuter δεδομένον); first/second declension

1. perfect mediopassive participle of δίδωμι (dídōmi)

Declension

First and second declension of δεδομένος; δεδομένη; δεδομένον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δεδομένος dedoménos	δεδομένη dedoménē	δεδομένον dedoménon		δεδομένω dedoménō	δεδομένᾱ dedoménā	δεδομένω dedoménō		δεδομένοι dedoménoi	δεδομέναι dedoménai	δεδομένᾰ dedoména
Genitive		δεδομένου dedoménou	δεδομένης dedoménēs	δεδομένου dedoménou		δεδομένοιν dedoménoin	δεδομέναιν dedoménain	δεδομένοιν dedoménoin		δεδομένων dedoménōn	δεδομένων dedoménōn	δεδομένων dedoménōn
Dative		δεδομένῳ dedoménōi	δεδομένῃ dedoménēi	δεδομένῳ dedoménōi		δεδομένοιν dedoménoin	δεδομέναιν dedoménain	δεδομένοιν dedoménoin		δεδομένοις dedoménois	δεδομέναις dedoménais	δεδομένοις dedoménois
Accusative		δεδομένον dedoménon	δεδομένην dedoménēn	δεδομένον dedoménon		δεδομένω dedoménō	δεδομένᾱ dedoménā	δεδομένω dedoménō		δεδομένους dedoménous	δεδομένᾱς dedoménās	δεδομένᾰ dedoména
Vocative		δεδομένε dedoméne	δεδομένη dedoménē	δεδομένον dedoménon		δεδομένω dedoménō	δεδομένᾱ dedoménā	δεδομένω dedoménō		δεδομένοι dedoménoi	δεδομέναι dedoménai	δεδομένᾰ dedoména
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δεδομένως dedoménōs				δεδομενώτερος dedomenṓteros				δεδομενώτᾰτος dedomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.